Nieuwsarchief Digitale Gemeente Borsele woensdag 16 november 2005

Borssele dobbert rond bij Sri Lanka

Vissersboten met de namen van alle vijftien dorpskernen van de gemeente Borsele varen rond in de Srilankese wateren. Vissers die tweede kerstdag 2004 alles verloren met de tsunami, zijn er dolgelukkig mee. "Maar de namen van hun schepen uitspreken, dat kost moeite", weet Marjoleine van Opdorp. "Borssele gaat nog wel. Daar maken ze Borsselé van. 's-Gravenpolder gaat ook, maar Hoedekenskerke. 'Kerke', daar weten ze helemaal geen raad mee.".

Marjoleine van Opdorp, dochter van VVD-wethouder Albert van Opdorp, is in Sri Lanka geweest om te kijken wat er met het geld uit Borsele is gebeurd. Eén euro per inwoner stelde de gemeente voor de tsunami-slachtoffers beschikbaar, zoals zoveel gemeenten. Borsele stelde daar wel één eis aan. Het geld mocht niet in de grote pot van de samenwerkende hulporganisaties 'verdwijnen'. Er moest iets tastbaars, iets 'Borsels' mee gebeuren. En dat werd een project voor nieuwe vissersboten van de al in Sri Lanka wonende Nederlandse Jessica Hoorns.

"Ik ben vijf jaar geleden op rondreis geweest door Sri Lanka", legt Marjoleine van Opdorp haar betrokkenheid uit. "Ik heb met mijn reisgenoten van toen altijd een band gehouden en zo ook met Sri Lanka." Toen Borsele een speciaal project in Sri Lanka wilde gaan steunen, kwam de gemeente als vanzelf bij Marjoleine uit. Zij zocht via internet en vond Jessica Hoorns, die vanaf dag één na de zeebeving aan de oostkust aan de slag was gegaan.

Op zee
Zoals zoveel buitenlanders die in Sri Lanki een bestaan hebben opgebouwd, wilde Jessica Hoorns iets terugdoen voor haar 'nieuwe' vaderland. Zij liet met haar Srilankese man Vinod het eigen reisbureau voor wat het was en trok naar het dorpje Telwatte aan de oostkust. De rommel eerst opruimen en noodwoningen bouwen, waarna één ding voorrang kreeg: de middelen van bestaan herstellen. En dat betekende voor veel bewoners van Telwatte dat zij weer de zee op moesten kunnen om te vissen.

Op haar internetsite meldt Jessica Hoorns op 17 maart 2005 dat de gemeente Borsele haar 25.000 euro heeft toegezegd. 'Voor de aanschaf van vijftien nieuwe vissersboten. Geweldig, hé?!?!' De Nederlandse heeft haast. Zij wil vissers snel aan een nieuw schip helpen, maar 'boten worden besteld als warme broodjes en het duurt dus allemaal wat langer'.

De vissersboten worden bij een werf in de buurt besteld. Het worden schepen van polyester, zo'n zes meter lang en in rood, wit en blauw. Vol enthousiasme schrijft Hoorns 24 april: 'De eerste twee zijn nu helemaal klaar! Het is een mooi gezicht! Ik zal blij zijn als ze allemaal klaar zijn en we ze eindelijk weg kunnen geven'. Alleen met de levering van motoren wil het nog niet zo vlotten.

De juichstemming is op 6 juni vervlogen. Vier door Hoorns bestelde én al betaalde boten blijken door de werf aan een ander geleverd te zijn. Het geld kreeg ze terug 'na aandringen', maar 'nu moeten we dus weer helemaal van voor af beginnen'. Een nieuwe werf is vrij vlot gevonden. Hoorns meldt: 'Hier hebben we een waterdicht contract en deze is hopelijk wel te vertrouwen'. Dat blijkt het geval. 'Eindelijk de beloofde vissersboten', luidt even later een bericht, met tot slot de verzuchting. 'Het heeft wat poten in de aarde gehad, maar dan heb je ook wat....'

Doorzettingsvermogen
Marjoleine van Opdorp is onder de indruk van het doorzettingsvermogen van Jessica Hoorns. "Dat is het voordeel van zo'n kleinschalig project waar iemand alle energie insteekt. Je ziet heel direct wat ermee wordt bereikt."

Per boot zijn er twee vissers mee geholpen, plus alle bewoners die hand- en spandiensten verrichten. Met netten boeten, de vis verkopen. Marjoleine: "Het gaat erom dat de mensen weer een eigen inkomen kunnen verdienen, zelf een leven kunnen opbouwen."

Borsele heeft voor het aardbevingsgebied in Pakistan ook één euro per inwoner beschikbaar gesteld, ook voor een speciaal project. Dat moet nog worden gevonden.
Marjoleine denkt dat dit niet zo gemakkelijk zal zijn. De getroffen streken in Pakistan zijn minder toegankelijk dan de kust van Sri Lanki. "Je moet ook kunnen checken of alles op de juiste plek terecht komt. Wat dat betreft is het vissersbotenproject in Sri Lanki zeker geslaagd."